BOLIVIA

Onze reis naar Bolivia begint in Samaipata, een charmant dorpje waar de tijd iets trager lijkt te tikken en de locals hoogstens drie woorden Spaans per minuut spreken. 
De frisse berglucht en de geur van versgebakken empanadas waren onze eerste zegeningen, gevolgd door een ontmoeting met Bert, een Nederlandse Boliviaan met het charisma van een marktkramer en de terreinvaardigheden van een Formule 1-coureur op gravel. Zijn trouwe 4×4, een bonkend monster op wielen, bracht ons van de valleien naar de pieken alsof we deelnamen aan een gemotoriseerde lama-race.
Onderweg naar Sucre werden we getrakteerd op landschappen zo divers dat je zou denken dat Bolivia het decor van vijf verschillende landen had gestolen: regenwoud, mistige bergpassen en kurkdroge vlakten vol cactussen.
Het weer? Tja… Bolivia bood het hele spectrum: zon die je liet zweten als een churro in olie en stortregens die je om een reddingsvest deden verlangen.
In Sucre, dat witte pareltje in de bergen, werden we weer mens onder de mensen, met douches die werkten en koffie die niet smaakte alsof hij eerder als motorolie had gefungeerd. En ja hoor – dezelfde 4×4 bracht ons weer veilig terug, al deed hij onderweg een imitatie van een stofzuiger met astma.
Kortom: een tocht door Bolivia is niet gewoon een reis, het is een cursus in aanpassingsvermogen.